Czy dostajesz trudne zadania do wykonania w pracy? Musisz je wykonać szybko i sprawnie? Czy zadań tych jest dużo? Czy możesz zdecydować o tym, kiedy tę pracę wykonasz i jak? Masz w pracy kolegę, z którym możesz pogadać w przerwie, a po pracy pójść na kawę? Czy masz wrażenie, że nie jesteś doceniany i odpowiednio wynagradzany za swoją pracę?





Jak się okazuje rzeczy te mają niebagatelny wpływ na nasze zdrowie.





Jednym z czynników ryzyka chorób układu krążenia, a także wielu innych chorób jest stres. Gdy człowiek stresuje się w organizmie zachodzą reakcje fizjologiczne, które gdy mają charakter długotrwały, są niekorzystne dla organizmu. Stres powoduje między innymi przyśpieszenie rytmu serca, oddechu, zwiększone wydzielanie takich hormonów jak adrenalina i noradrenalina a także glikokortykoidów. Powoduje to zwiększone ciśnienie tętnicze krwi, zwiększony poziom trójglicerydów i cholesterolu we krwi oraz osłabienie odporności immunologicznej. Długotrwały stres może prowadzić do uszkodzenia poszczególnych narządów lub nawet całych układów i w konsekwencji - chorób. Ponadto osoby odczuwające stres często próbują radzić sobie z nim sięgając po sposoby, które także są niekorzystne dla zdrowia; na przykład po papierosa, tabletkę uspokajającą, lampkę koniaku czy ciastko. A palenie tytoniu, zażywanie środków psychoaktywnych; picie zbyt dużych ilości alkoholu oraz jedzenie słodyczy w nadmiarze również są szkodliwe dla zdrowia.





Bardzo istotne jest więc, abyśmy mieli świadomość; że jesteśmy w stresującej sytuacji i skąd się ona bierze, a także umieli w odpowiedni sposób radzić sobie ze stresem.





Jak dobrze wie każdy, kto pracuje zawodowo, jedną ze sfer naszego życia, która może być źródłem stresu jest praca zawodowa.





Badania epidemiologiczne pokazują, że stres odczuwany w pracy może nawet kilkakrotnie podnieść ryzyko chorób sercowo-naczyniowych; prowadzić do chorób układu trawiennego; dolegliwości mięśniowo-szkieletowych; spadku odporności; niepokoju; depresji; wypalenia zawodowego.





Najbardziej podatne na stres w pracy są osoby; przed którymi postawione zostały duże wymagania; a jednocześnie ich swoboda działania jest bardzo mała.





To, co się wydarza w miejscu pracy; relacje ze współpracownikami i z szefem; obciążenie pracą; presja czasu mają bardzo duży wpływ na nasze samopoczucie i na stan naszego zdrowia. Jednak nie zawsze jest tak, co można łatwo zaobserwować, że duże obciążenia w pracy powodują; że doświadczający ich ludzie stresują się. Jak wynika ze skonstruowanego już w latach siedemdziesiątych, ale wciąż aktualnego i potwierdzonego badaniami modelu stresu w pracy Roberta Karaska; pewne okoliczności powodują, że jest się bardziej eksponowanym na odczuwanie stresu, a inne - że mniej. Model zakłada, że znaczenie mają przede wszystkim dwa czynniki: to jak duże wymagania stoją przed pracownikiem oraz stopień w jakim ma on możliwość decydowania o tym, kiedy i w jaki sposób te wymagania spełnia, czyli stopień posiadanej swobody. W późniejszym czasie Johnson i Hall (1988) odkryli, że znaczenie ma także trzeci czynnik - wsparcie otrzymywane w pracy od współpracowników. Model ten został nazwany” demand-control-support model”.





Najbardziej podatne na stres w pracy są osoby, przed którymi postawione zostały duże wymagania, a jednocześnie ich swoboda w pracy jest bardzo mała. Zatem najgorzej znosimy taką sytuację i jest ona najbardziej niekorzystna dla naszego zdrowia, gdy mamy bardzo dużo pracy do wykonania, praca jest trudna i skomplikowana a jednocześnie nie możemy sami decydować, jak ją sobie zaplanować, w jakich godzinach pracować, kiedy zrobić sobie przerwę, jak pracę pogodzić z innymi zadaniami, a w dodatku nie możemy zadzwonić do domu czy przyjąć na chwilę w miejscu pracy prywatnego gościa.





Duże wymagania zawodowe i jednocześnie duża swoboda działania w pracy to wyzwanie, które sprzyja rozwojowi.





Nie zawsze jest tak, że trudne, skomplikowane zadania zawodowe, duża ilość pracy w krótkim czasie kończą się stresem i złym samopoczuciem. Gdy stoją przed nami bardzo duże wymagania zawodowe; ale jednocześnie mamy dużą możliwość decydowania o tym; kiedy i jak będziemy wykonywać nasze zadania oraz wybierać sposoby działania - mamy raczej do czynienia z wyzwaniem. Taka sytuacji sprzyja naszemu rozwojowi i w konsekwencji może przyczyniać się do osiągania satysfakcji zawodowej. Ten typ sytuacji zawodowej został nazwany aktywnym, w przeciwieństwie do typu pasywnego, gdy zarówno wymagania stojące przed pracownikiem, jak i jego swoboda działania są niskie. Ostatnia sytuacja uwzględniona w modelu Karaska charakteryzuje się tym, że wysokiej swobodzie towarzyszą niskie wymagania.





Rozmowa ze współpracownikami, wspólne wykonywanie zadań czy spotkania po pracy łagodzą stres.





Dodatkowym czynnikiem, który może wpływać na poziom stresu jest tzw. wsparcie społeczne. Okazuje się, że nadmiar pracy i szybkie jej tempo z jednej strony oraz mała swoboda z drugiej, nie wywołują aż takiego stresu, gdy pracownik otrzymuje wsparcie ze strony przełożonych oraz współpracowników. Możliwość porozmawiania z kolegami w przerwach, wykonywanie pracy wspólnie z innymi osobami; czy prywatne spotkania ze współpracownikami po pracy łagodzą negatywne skutki nadmiaru zadań połączonych z małą swobodą. Najgorsza z punktu widzenia zdrowia jest sytuacja; gdy mamy dużo pracy, małą swobodę i nie mamy nikogo z kim możemy podzielić się swoimi odczuciami.





Stres pojawia się gdy wkładamy w pracę duży wysiłek, a nie jesteśmy za to odpowiednio nagradzani.





Nie tylko w sytuacji dużych wymagań, malej swobody i niskiego wsparcia społecznego w pracy możemy poczuć się zestresowani. Reakcja stresowa może pojawić się także wówczas, gdy pracujemy ciężko i długo, wkładamy w wykonywanie pracy duży wysiłek, a jednak mamy poczucie, że nie jesteśmy odpowiednio nagradzani. Szefowie nas nie doceniają, zarabiamy mało, nie mamy poczucia bezpieczeństwa zatrudnienia ani perspektyw awansu. Model „effort-reward imbalance” traktuje stres w pracy jako skutek takiej sytuacji; stworzyli go Siegrist i współpracownicy w 1986 r. Nawet z potocznych obserwacji wynika, że często tak się zdarza: prawie każdy z nas ma w swoim otoczeniu osoby, które narzekają na niskie zarobki i brak uznania ze strony przełożonych. A badania wskazują, że brak równowagi między wysiłkiem wkładanym w pracę a uzyskiwanymi nagrodami, nie tylko wiąże się z naszym nieco gorszym samopoczuciem, ale może być nieobojętny dla naszego zdrowia! Jak na przykład wykazano w obserwacji 90 164 osób z 11 krajów europejskich; osoby odczuwające, że uzyskiwane przez nie profity z pracy są nieadekwatne do wysiłków, są bardziej narażone na zawał serca lub nawet śmierć z powodu choroby sercowo-naczyniowej.





Tak więc nie należy bagatelizować naszej sytuacji w pracy ponieważ może ona; jeśli jest niekorzystna i trwa długo, mieć negatywny wpływ na stan naszego zdrowia. Nie zawsze łatwo jest zmienić pracę, możemy jednak zastanowić się jak redukować stres. Jak znaleźć wsparcie w pracy oraz jak zmniejszać odczuwane napięcie w sposób korzystny dla naszego organizmu.





Dr n. społ. Agnieszka Borowiec
Narodowy Instytut Kardiologii





Zachęcamy do przeczytania o wpływie stresu na choroby układu krążenia.



Stres jest często wymieniany przez pacjentów jako jedna z głównych przyczyn pogorszenia zdrowia. Dotyczy on zwłaszcza w sytuacji zawału serca lub nasilenia wcześniejszych dolegliwości kardiologicznych. Jednak sama definicja stresu i mechanizmy jego wpływu na zdrowie nie są dla wielu osób jasne, czego skutkiem jest brak skutecznych sposobów na jego zmniejszenie i ochronę przed konsekwencjami. (wyrzuciłam „jego”)





Stres psychologiczny





Stresem psychologicznym najczęściej nazywa się , zgodnie z teorią R. Lazarusa i S. Folkman, określoną relację między osobą a otoczeniem, która oceniana jest przez osobę jako obciążająca lub przekraczająca jej zasoby i zagrażająca jej dobrostanowi. Jest to, innymi słowy, brak równowagi psychicznej i fizycznej. Wynika on z relacji pomiędzy możliwościami człowieka a wymogami sytuacji, w której się znalazł. Podejmowane przez daną osobę zachowania mają na celu przywrócenie tej równowagi.





Stres a choroby układu krążenia





Szacuje się, że osoby żyjące w warunkach stresu są bardziej narażone na choroby układu sercowo-naczyniowego lub udar niedokrwienny mózgu. Mowa tutaj o stresie związanym zarówno z życiem zawodowym, jak i prywatnym. Ryzyko to może wzrastać od 10% do nawet 60%. Dotyczy to porównania z osobami, które mają mniejsze obciążenie napięciem emocjonalnym i stresem. Wśród poznanych stresorów psychologicznych największy wpływ na prawdopodobieństwo choroby ma doświadczenie licznych silnie stresujących sytuacji w dzieciństwie. Natomiast wśród osób dorosłych przewlekłe przeżywanie stresu wpływa w mniejszym stopniu na ryzyko zachorowania niż takie czynniki ryzyka jak palenia tytoniu, nadciśnienie, otyłość, nieprawidłowy poziom cholesterolu. Jednak nadal stres jego wpływ jest istotny dla możliwości prognozowania ryzyka pogorszenia stanu zdrowia i efektów leczenia u osób już wcześniej leczonych z powodu chorób kardiologicznych.





Efekty wysokiego poziomu stresu





Mechanizmy, które pośredniczą pomiędzy doświadczaniem napięcia i stresu a ich efektami dla zdrowia są coraz lepiej rozumiane. Wysoki poziom stresu obciążeń psychicznych wpływa na działanie tzw. osi stresu oraz zaburza równowagę w autonomicznym układzie nerwowym. Na oś stresu składają się podwzgórze, przysadka i nadnercza. Stres może również zmieniać aktywność elektryczną serca przyczyniając się do epizodów zaburzeń rytmu serca. Silny lub długotrwały stres może także przyczyniać się do niedokrwienia mięśnia sercowego. Ponadto zwiększa ryzyko szybkiego wzrostu blaszki miażdżycowej lub formowania skrzeplin. Wszystkie te czynniki mogą znacząco zwiększać ryzyko ostrego zespołu wieńcowego, kardiomiopatii lub udaru mózgu.





Wiedza na temat wpływu przewlekłego lub intensywnego napięcia emocjonalnego na stan organizmu jest bardzo istotna. Przyczyniła się do rozpoznania stresu jako ważnego czynnika ryzyka oraz czynnika wpływającego na przebieg i efekty leczenia u pacjentów kardiologicznych.





Stąd też w zaleceniach Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego, dotyczących zarówno prewencji chorób układu sercowo-naczyniowego, jak i rehabilitacji kardiologicznej, ujęte są rekomendacje dotyczące zmniejszania poziomu stresu u pacjentów. Interwencje dotyczące emocji przeżywanych przez pacjentów są zazwyczaj domeną psychologów zdrowia i psychologów klinicznych lub psychoterapeutów. Posiadają oni umiejętności pozwalające na naukę technik redukujących odczuwanie stresu lub zmianę sposobów radzenia sobie z sytuacjami trudnymi. Jednocześnie zmniejszanie poziomu napięcia można osiągnąć nie tylko poprzez współpracę z psychologiem.





Wyniki badań wskazują na pozytywny wpływ dbałości o dobre nawyki zdrowotne i aktywność fizyczną na samopoczucie psychiczne i redukcję stresu. Dlatego tak ważne w zapobieganiu stresowi jest budowanie swoich codziennych nawyków w oparciu o wskazówki lekarzy, fizjoterapeutów i psychologów. Pomaga to także w dbaniu o stan serca.





Dr n. o zdr. Anna Mierzyńska
Pracownia Psychologii Klinicznej
Klinika Choroby Wieńcowej i Rehabilitacji Kardiologicznej
Narodowy Instytut Kardiologii w Warszawie



Odczuwanie stresu jest naturalną reakcją na zmiany nas samych lub w otoczeniu. Zmiany te często wymagają od nas nowych zachowań zaradczych lub przystosowania się do nich. Jednak wysoki poziom stresu lub sytuacje trudne, które trwają dłuższy czas mają bardzo negatywne skutki. Są związane z pogorszeniem samopoczucia psychicznego, trudnościami w radzeniu sobie z codziennymi wyzwaniami i narastającym wyczerpaniem. Badania wskazują również na to, że wiążą się z podwyższonym ryzykiem zachorowań, np. chorób układu krążenia. Dlatego właśnie jedną z podstawowych zasad profilaktyki chorób układu sercowo-naczyniowego jest zmniejszanie poziomu napięcia emocjonalnego. Nauka redukcji stresu psychologicznego jest również jednym z głównych celów rehabilitacji kardiologicznej, skierowanej do pacjentów po rozpoznaniu choroby układu krążenia.





Warto znać najważniejsze reguły skutecznego radzenia sobie z trudnymi sytuacjami i napięciem psychologicznym. Odnoszą się one do właściwego rozpoznania zarówno cech sytuacji, która jest dla nas trudna, jak i własnych zasobów przydatnych w radzeniu sobie.





Jednym z głównym pytań, które warto sobie zadać jest:





„Czy i w jakim stopniu mam wpływ na powód mojego stresu?”




Jest to pytanie o to, jak dużą mamy kontrolę nas stresorem i w jakim kierunku powinny się podążać nasze zachowania. Jeżeli mamy wpływ na źródło naszego napięcia, warto poszukać strategii pozwalających na zmianę danej sytuacji korzystając z własnych umiejętności, wiedzy oraz wsparcia innych osób. Zdarza się jednak, że oceniamy swoją aktualną sytuację jako trudną do zmiany. Wówczas warto skoncentrować się raczej na dbaniu o własny stan psychiczny i budowanie ogólnej odporności na trudne i wyczerpujące emocjonalnie zdarzenia.





Istnieje wiele sposobów pozwalających na obniżanie poziomu napięcia psychicznego i dążenie do lepszego samopoczucia. Odnoszą się one do różnych sfer życia, co pozwala na poszukiwanie skutecznych sposobów, dopasowanych do potrzeb i możliwości każdego z nas.




Sen





  • Aby budować ogólną odporność organizmu warto pamiętać o codziennych nawykach zdrowotnych, takich jak 7-8 godzin snu, regularna i przyjemna aktywność fizyczna i właściwa dieta. Nawyki te pomagają nie tylko chronić się przed chorobami, ale również są przydatne w radzeniu sobie z codziennymi stresującymi sytuacjami. Dbanie o zdrowie pomaga również zachować pozytywny obraz siebie i własnych możliwości oraz korzystnie wpływa na nastrój. Działanie zapobiegające codziennemu stresowi ma również budowanie umiejętności tworzenia planów i podążania za nimi, np. poprzez naukę właściwego zarządzania swoim czasem, zarówno w pracy, jak i życiu osobistym. Warto również zadbać o kształtowanie nowych umiejętności i podtrzymywanie zainteresowań. Pozwala to na zachowanie sprawności intelektualnej, tworzenie nowych celów i współdziałanie z innymi osobami.




Relacje z innymi ludźmi





  • Oprócz codziennego dbania o zdrowie ważnym zasobem skutecznie chroniącym przed nadmiernym stresem jest budowanie i rozwijanie relacji z innymi ludźmi: członkami rodziny, przyjaciółmi, innymi osobami z otoczenia (sąsiadami, współpracownikami). Tworzenie więzi z innymi pozwala na budowanie poczucia przynależności i pozytywnej samooceny oraz daje szansę na dzielenie się różnymi doświadczeniami i przeżyciami z innymi osobami. Ułatwia również otrzymywanie wsparcia i pomocy w trudnych chwilach. Warto przy tym pamiętać, że rozwijanie dobrych relacji wymaga od nas abyśmy pamiętali o osobistym kontakcie z bliskimi, okazywali im wdzięczność za ich troskę oraz sami oferowali im pomoc i wsparcie gdy ich potrzebują.




Techniki redukcji stresu





  • W sytuacji przeżywania stresu bardzo przydatne jest wykorzystywanie technik redukcji stresu. Pomagają one w krótkim czasie doświadczyć obniżenia napięcia w ciele i psychice oraz ułatwiają osiągnięcie stanu spokoju i wyciszenia. Mogą mieć one postać ćwiczeń oddechowych lub treningów relaksacyjnych, takich jak trening autogenny lub trening relaksacji mięśniowej (trening Jacobsona). Techniki te wykorzystują proste sugestie i ćwiczenia. Pozwalają na skuteczne osiągnięcie stanu odprężenia. Chronią przed nadmiernym stresem oraz chorobami związanymi z przeżywaniem silnego napięcia emocjonalnego (takimi jak m.in. depresja, czy choroby układu krążenia). Coraz bardziej popularne jest również wykorzystywanie technik opartych na uważności (mindfulness). Treningi uważności są szczególnym sposobem kierowania uwagi w chwili obecnej na nas samych, innych oraz świat wokół. Wyniki badań wskazują na to, że praca nad uświadamianiem swoich emocji i myśli pomaga lepiej sobie z nimi radzić oraz buduje odporność na trudne i stresujące doświadczenia życiowe.




Podsumowując, istnieje wiele skutecznych sposobów redukcji stresu. Najważniejsze z nich to:




  • właściwe nawyki zdrowotne (sen, dieta, aktywność fizyczna)
  • odpowiednie zarządzania własnym czasem i stawianie sobie nowych celów
  • dbanie o pozytywne relacje z innymi osobami
  • nauka umiejętności zmniejszania napięcia emocjonalnego poprzez treningi relaksacyjne




dr n. o zdr. Anna Mierzyńska
Pracownia Psychologii Klinicznej
Klinika Choroby Wieńcowej i Rehabilitacji Kardiologicznej
Narodowy Instytut Kardiologii w Warszawie


Skip to content